abeldeboer.reismee.nl

naar de west kust

Vrijdag ochtend sta ik vroeg op want George gaat voor een paar dagen weg en kan me een lift geven naar Motueka, waar ik een aantal dingen moet regelen. Omdat het geld niet op m’n rug groeit zal ik op een geven moment betaald werk moeten vinden, maar ik had me (zoals gewoonlijk) niet helemaal ingelezen over papieren die je daarvoor moet hebben. Rond de middag ga ik weer terug naar Marahau, want ik moet de komende dagen op de accommodatie passen. Omdat ik geen vervoer heb, besluit ik liftend terug te gaan. Super toffe manier van reizen en zeker niet de laatste keer dat ik dit doe!

Het weekend kan ik helaas niet heel veel doen. Het is mooi dat ik de verantwoordelijkheid krijg om op de accommodatie te letten maar dit betekend wel dat ik de plek niet kan verlaten. Niet dat ik veel energie en zin heb om iets te ondernemen, want het hele weekend voel ik me niet helemaal lekker. Zondag middag heb ik nog wel de tijd om samen met wat gasten hier naar de Ngarua Caves te gaan. Een gave route door de grotten en ondanks een saaie gids, die er ook uitziet alsof die in een grot leeft, toch zeker de moeite waard. Naast de rondeleiding door de grotten maakt Chen (chinees uit het B&B) van de autorit door de bergen ook een attractie. Nog nooit heb ik in de auto gezeten bij zo’n slechte bestuurder en ik vraag me nog steeds af hoe we heelhuids aan hebben kunnen komen. Dit weekend heb ik voor komende weken twee nieuwe HelpX plekken geregeld waar ik naartoe ga. Woensdag zal ik voor een aantal weken naar de west kust gaan, waar ik hopelijk weer een heleboel mooie dingen ga tegenkomen.

De dagen na het weekend duren lang en zijn zeker niet de leukste die ik tot nu toe hier heb gehad. Ik heb al sinds zaterdag last van m’n maag en waar ik eerst dacht dat het na een dag wel over zou gaan wordt het steeds slechter. Op woensdag besluit ik toch maar om naar een dokter te gaan. Ondanks alle moeilijke Engelse dokterstermen kan ik wel opmaken dat ik last heb van ontstoken maagslijmvlies. Gelukkig ben ik er snel bij en ik hoop dat de medicatie die ik gekregen heb snel z’n werk gaat doen. Waar ik vandaag eigenlijk naar de west kust zou gaan, lig ik nu energieloos op de bank naar een verschrikkelijk slechte voetbalwedstrijd van Nieuw-Zeeland te kijken. Niet helemaal zoals gepland dus, maar ook dat hoort bij reizen.

Vrijdag is de eerste dag dat het weer wat beter gaat. Het lijkt erop dat de medicatie z’n werk doet en ik hoop dat ik snel weer fit genoeg ben om naar m’n volgende plek te kunnen. Omdat de planning komende weken strak en vol is heb ik ook niet de tijd om nog langer op de bank uit te zieken. Ik zal op twee plekken aan de west kust (Greymouth en Westport) een week verblijven en daarna wil ik nog terug naar Marahau om de Abel Tasman Track te lopen van 4 tot 5 dagen. Dit moet allemaal voor 13 december gebeuren want op die dag land m’n meisje in Nelson.

De volgende dag ben ik er klaar voor om verder te reizen, maar de regen laat dit niet toe. Ik heb besloten dat ik liftend naar Greymouth ga, alleen ik heb geen zin om de hele dag drijfnat met m’n duim naar auto’s te zwaaien. Ook zal de kans dat ik meegenomen wordt kleiner zijn wanneer mensen weten dat ik van hun auto een zwembad maak. Afgelopen woensdag had ik mee kunnen rijden met Chen de chinees, maar ik ben blij dat deel 2 van ‘rollercoaster met Chen’ me bespaard wordt. Morgen wordt een zonnige dag en zal ik voor het eerst hier een lang stuk gaan liften. Ik heb er zin in!

Het is zondag en na al m’n spullen gepakt te hebben sta ik om 10 uur ’s ochtends langs de weg die uiteindelijk naar Greymouth zal leiden. Het is in totaal meer dan 300 kilometer van Marahau naar eindbestemming Taylorville (dorpje net onder Greymouth) en ik hoop het deze dag liftend te halen. Daar gaan we dan; duim omhoog, lachen en niet gefrustreerd raken wanneer auto’s niet stoppen. Negen uur later, om 7 uur ’s avonds, wordt ik afgezet op in het Backpackers Hostel in Taylorville. Ik denk niet dat veel mensen kunnen zeggen dat ze op dag in auto’s hebben gezeten met Kiwi’s, Chinezen, Vietnamese, Fransen en Australiërs. De west kust lijkt een stuk ruiger dan de m’n vorige plekken maar het ziet er super gaaf uit. Het eind van deze 1,5 week toch goed afgesloten, ik kan niet wachten om het hier allemaal te gaan zien.

Cheers x

Reacties

Reacties

Saco

Mooi verhaal weer Abel. Veel plezier!

Anne

Hoi lieve neef apie!
Ik heb op mn vrije maandagmorgen even al je verhalen ingehaald, wat super spannend en leuk klinkt het allemaal zeg! Word er helemaal jaloers van. Fijn dat mams en vriendinnetje komen, kun je een deel van je mooie verhalen delen :).
Heeeeel veel plezier, geniet ervan zolang je nog lekker kunt reizen!!!
Kus, Anne.

Hans

Veel plezier aan de westkust Abel! Keep us posted!

Peter

Wow Abel.....even op Google Maps gekeken.......mooie ritjes door de bergen naar Taylorville......geniet daar....ziet er prachtig uit!

Inge

Veel plezier aan de westkust Abel! Keep up the good work!

Karin Hesseling

heerlijk verhaal weer om te kiezen Abel! Geniet nog daar en blijf schrijven dan genieten wij op afstand mee.

Margreet Melman

Kan ik mee in je rugzak tijdens die track?

Opa de Boer

Weer genoten van je verhalen die Peter me heeft laten lezen. Ik zie uit naar je volgend verhaal. Plan vooral ook als Emmy bij jou is mooie uitjes! Lieve groet.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!